τσαούσμπασης

ο, Ν

1. (στους Τούρκους) επιλοχίας

2. (παλαιότερα) αυλικός αξιωματούχος, ανάλογος προς τον τελετάρχη, ο οποίος αναλάμβανε έκτακτες αποστολές προς ξένους ηγεμόνες.

[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για λ. τουρκ. προέλευσης].